Son zamanlarda ülkeler savaş naraları atmaya başladı. Bütün dünya insanları bu medyatik haberlere kapılıp savaş peşinden koşmasın ve savaşa hayır desin. Bütün ülkelerin haber kanalları kendi silahlarından bahseder oldu. Bizim silahlarımız daha güçlü, daha etkili ve karşıdakini hemen etkisiz hale getirir. Bu tür savaş haberlerine dikkatli bakmalı ve iyice düşünmeliyiz. İnsanların milliyetçi yanlarını kullanarak, toplumlar savaşa hazırlanıyor ve vatan millet naraları ile insanların beyinleri yıkanmaya çalışıyor. Eğer bütün ülke halkları savaşa karşı çıksaydı ne olurdu? Düşünün bakalım. Kimse savaşmak istemeseydi, silahlar üretilmeseydi, taopraklar üzerinde egemenlik hakkı olmasaydı. Herkes daha iyi yaşardı bence. İnsanların beynine savaş psikolojisini yerleştirmek yerine, barış için, birlikte saygı ve sevgi içinde yaşama kavramları yerleştirilse herşey daha farlı olurdu.
İnsan sevgisinden hızlı bir şekilde uzaklaştığımız bu çağda, insanların daha uyanık olması gerekmektedir. Haberleri izlerken yüz kere düşünmeli ve haberleri doğru kavramalıyız. Uyanık olmalı ve bazen anlatılanların aslında gerçeği hiç yansıtmadığının farkında olmalı ve çecuklarımızı da bu doğrulduda yetiştirmeliyiz. Günümüzde aile kavramı yavaş yavaş ortadan kaldırılmak istenmektedir. Ailesiz toplumlarda insanların yönetilmesi daha kolay olmaktadır. Bunun bilincinde bireyler olmalı ve çevremizi bu konuda uyarmalıyız. Önümüzdeki yıllar bizi bence çok daha yor günler beklemektedir. Teknolojik gelişmeler hayatımızı kolaylaştırmaktadır. Bu bir gerçektir. Ama robotlaşan bu sistemde, robotlar bir çok iş sektörünü ele geçirmiştir. Örneğin üretilen alıkıllı arabalar, gelecekte taksi şöferlerine olan ihtiyacı ortadan kaldıracaktır. Bir çok araba fabrikasında bir tek düğme ile neredeyse bütün işi robotlar yapmaktadır. Robotların garsonluk yaptığı bu çağda, işsizliğin artması kaçınılmaz bir sonuçtur.
Bu işsizliğin yaratacağı bunalımları düşünmek bile çok acı verici. Parasız, işsiz insanların çoğunlukta olduğu bir gelecekte, bizi çok iyi şeylerin beklemediği çok açıktır. Bu bağlamda, geleceğimiz için şimdiden çok şeyi düşünmek ve birikimlerimizi korumak zorundayız. Bunu yaparkende aile bağlarından kopmamak, dostluk, akrabalık ilişkilerini belli bir seviyede tutarak başarabiliriz. Kısaca; bencil olmadan kendimize ve çevremize fayda sağlayacak şeyleri yapmamız gerekmektedir. Örneğin; çocuklarımıza teknoloji çağında, özentiden uzak durması gerektiğini öğretebiliriz. Marka alışkanlığının iyi bir şey olmadığını sürekli vurgulayarak, onlara asıl olan şeyin kendini geliştirmek olduğunu söylemeliyiz. Kendini geliştiren, olayların farkında olan ve olayları olduğu gibi kabul etmeyen bireyler yetiştirmek temel görevimiz olmalıdır.
Herneyse, konumuz savaştı. Düşünün geçmişten bu güne yüzlerce savaş yaşanmış. Bu savaşların kime ne faydası olmuş. Milyonlarca insan bu savaşlarda hayatlarını kaybetmiştir. Savasa yapılan yatırımı, faydalı bireyler yetiştirmek için kullansak daha iyi olmaz mıydı? Emin olun savaşlar için yapılan yatırımı insanlara, onların eğitimine, kişisel gelişimine harcasak, insanoğlu çok farklı bir yerde olurdu. Bu yüzden her zaman ve her koşulda savaş naraları atanlara karşı olmak ve savaşa hayır demek bizim için çok önemlidir. Savaşın hiç bir zaman kazananı olmamıştır. En basiti atılan atom bombası Japonya’ da savaşı bitirmiştir. Herkes bu bombayı atanın savaşı kazandığını söyler. Ama her iki ülkede savaşı kaybetmiştir. O kadar insan ölmüş ve hala bir çok çocuk Japonya’da sakat doğmaktadır. Yani savaş hiç bir zaman kabul edilmemeli. İnsanlar savaş yerine barış için çaba göstermeli ve kendini eğitmelidir. Savaşa hayır diyen insan sayısı ne kadar çok artarsa, savaş için bizi etkilemeye çalışanların çabaları boşa çıkar.
